HER EMPTY NEST: POEMS
FOR MY MOTHER IN FOUR LANGUAGES
By Albert B. Casuga
Far away, farther than the sights of a bird perched on some craggy roost, I follow her every move in the falling-down house: my lips touching the rim of her coffee cup, my fingers opening and closing on the shapes of bread and cheese and fruit I want to heap upon her plate; the rings of silver and gold and pearl I want to slide back, lovingly, upon those thin, arthritic fingers which once sewed every seam of my world neatly into place. --- From “Aerogramme” by Luisa A. Igloria, Via Negativa, 10-16-11
EL NIDO DESOLADO
(Español, versión original)(Para mi Madre)
Los pajaritos están dejando su nido;
el invierno de su vida ha venido
tan muy temprano!
Madre mia. ¡Mira! ¡Mira!
Tan fuerte ahora, sus pájaros
están volando a puertas desconocidas;
están volando tan lejos para que
nunca jamas devolver y quedar en la casa
de corazón triste, ahora casa abandonada,
nido desolado, madre mia.
O mi madre querida!
NAPANAWAN NGA UMOK
(Ilocano Version)(Para ken ni Nanang ko)
Pinanawan dan ti umokda,
nagtayab da aminen;
kasla ti naapa unay nga
isasangpet iti lam-ek ken
panag-uyos ti biag.
Kitaem man, Nanang! Kitaem!
Napigsadan dagiti bil-lit;
pimmanawdan --- agtaytayab da
payen nga agturong iti saan nga
ammo nga pagkamangan ---
adayo dan, adayo unay iti
pinagtayabanda tapno saan dan
nga agsubli sadiay umok
nga pinanawanda --- balay kano
iti naled-daang nga puso,
napanawan ken ub-baw nga biag,
umok kan iti angin-nen.
Ay, Nanang! Inak nga dungdungwen!
NILISANG PUGAD
(Filipino version)(Para kay Inang)
Nagliparan na ang mga ibon,
at iniwanan na ang kanilang pugad,
tulad ng maagang pagdating
ng tag-lamig sa iyong buhay.
Tignan ninyo, Inang! Masdan ninyo!
Malalakas na ang mga ibong kamakaila’y
sisiw pa lang --- sila’y nagliparan na
patungong kung saang isang dipang langit
at di malamang malayong sulok
upang di na muling magbalik sa pugad
ng kalungkutan, pugad na nilisan,
isang bahay na wala nang laman.
O Inang. Pinakamamahal kong Ina!
AN EMPTY NEST
(English version)(For my Mother)
The birds are leaving their nest;
quite like an early winter that arrives
too soon proroguing your quest.
Look at them, Mother! Look!
Now grown strong, these agile birds
are flying to unknown havens,
far-flung places, never ever
to return or stay in a house
of gloom, an abandoned home,
a desolate nest. O my mother.
O my dear, mother!
--- Albert B. Casuga
10-16-11
No comments:
Post a Comment